De ontwikkeling van de wereldwijdetextielindustrieDe keten heeft het jaarlijkse textielverbruik per hoofd van de bevolking verhoogd van 7 kg tot 13 kg, met een totaal volume van meer dan 100 miljoen ton, en de jaarlijkse productie van afvaltextiel heeft 40 miljoen ton bereikt. In 2020, vasteland, zal mijn land 4,3 miljoen ton textiel recyclen, en de output van chemische vezels zal meer dan 60 miljoen ton bedragen. Hoewel het aantal textieluitvoer hoog is, is de recyclingsnelheid laag. Er zijn nog steeds meer dan 2/3 afvaltextiel in de wereld die niet hebben kunnen worden opgewaardeerd en gerecycled.

Het zogenaamde hernieuwbare textiel wordt over het algemeen als gerecycled beschouwdtextieldat kan worden hergebruikt, en de prestaties van de gereviseerde producten zijn in principe hetzelfde en heeft zelfs een hogere waardeenkele stoffen. Voor biologisch afbreekbare "wegwerp" textielproducten, die niet de economische waarde van onmiddellijk herstel hebben, kunnen ze worden gecomposteerd. Naast dit concept van circulaire economie verdeelt industriële technologie recycling in twee soorten: upgraden en downgraden.

Textielrecyclingmethoden omvatten voornamelijk mechanische, fysische en chemische methoden. De mechanische methode is om textiel in dunne strips of vezels te verwerken voor het opnieuw spinnen of het wijzigen van het hoofddoel van textiel; De fysieke methode is voornamelijk voor synthetische vezels, vooral de vezels gevormd door smeltspin, die bij hoge temperatuur worden gesmolten om het textiel te laten smelten. Na het filteren van onzuiverheden kunnen ze worden gesponnen of worden gebruikt in andere producten. Sommige krachtige samengestelde materialen van vezels kunnen epoxyhars bij hoge temperatuur verwijderen, de vezelstatus herstellen en worden gebruikt in niet-textielproducten door snij- en verpletterende processen; Chemische methoden zijn voornamelijk voor verschillende textiel. De scheiding van vezels wordt afzonderlijk gerecycled, en meer gelegenheden worden gebruikt om de gerecyclede materialen te zuiveren, onzuiverheden en kleurstoffen beter te verwijderen en upgraden en regeneratie te implementeren.

In 2020 is de polyester -vezeluitgang van mijn land 49,3575 miljoen ton, goed voor 72%van het totaal, katoen is 8,6 miljoen ton, goed voor 12%, viscose is 3,95 miljoen ton, goed voor 5,8%, nylon is goed voor 5,6%. De resterende vezels kloppen tot minder dan 4%. Om de voedselvoorziening te waarborgen, is de output van natuurlijke vezels zoals katoen, linnen en wol op een neerwaartse trend als geheel. Het is een gefaseerde strategie om enkele natuurlijke vezels te vervangen door synthetische vezels. De bron van synthetische vezelgroene materialen kan op bio gebaseerde bronnen kiezen en gerecyclede hernieuwbare bronnen moeten worden gebruikt om geleidelijk de buitensporige afhankelijkheid van niet-hernieuwbare bronnen te verwijderen. Dit is niet alleen van praktische betekenis voor het redden van middelen, het beschermen van het milieu en het verminderen van de bezetting van gecultiveerd land, maar ook van grote betekenis voor de constructie en ontwikkeling van de circulaire economie.