Ben Chu

Bijna iedereen wil rechtstreeks met de fabriek samenwerken, van multinationale reus tot kleine handelaar, om een ​​gemeenschappelijke reden: de tussenpersoon wegsnijden.Het werd vanaf het allereerste begin een gebruikelijke strategie en argument voor B2C om hun voordeel ten opzichte van hun merkconcurrenten te promoten.Het lijkt erop dat het zijn van een tussenpersoon het laatste is wat je wilt toegeven in een zakenrelatie. Maar denk eens hier over na: zou je Apple willen overslaan en dezelfde “iPhone” van Foxconn willen kopen (als dat mogelijk was)?Waarschijnlijk niet.Waarom?Is Apple niet gewoon een tussenpersoon?Wat is anders?

Volgens de definitie van de theorie van “M2C” (fabrikant tot consument) wordt alles tussen een consument en een fabriek beschouwd als tussenpersoon en kwaadaardig, ze speculeren alleen maar op de kans om je tegen een hogere prijs te verkopen. Apple lijkt dus goed in deze definitie te passen, aangezien ze Maak de iPhone zeker niet. Maar het is vrij duidelijk dat Apple NIET alleen maar een tussenpersoon IS.Ze innoveren en brengen het product op de markt, investeren in technologie enzovoort.De kosten die hiermee gepaard gaan, kunnen mogelijk (en zeer waarschijnlijk) zelfs hoger zijn dan de traditionele productmateriaal-, arbeids- en overheadkosten.Apple voegt veel unieke waarde toe aan de iPhone die je hebt, en dat is veel meer dan alleen wat metaal en elektronicac printplaat.Waarde toevoegen is de sleutel om een ​​“tussenpersoon” te rechtvaardigen.

Als we naar de klassieke 4P-marketingtheorie gaan, is het vrij duidelijk dat de 3e P, ‘Positie’ of verkoopkanalen deel uitmaakt van de waarde.Er zijn kosten en waarde verbonden om klanten bewust te maken van het bestaan ​​en de waarde van het product.Dat is wat verkopers doen.In ons vertrouwde handelsbedrijf worden zij ingehuurd om de deal te sluiten door het product op uw wensen af ​​te stemmen.Is de fabrieksverkoper een tussenpersoon?Nee, waarschijnlijk zou niemand het overwegen.Maar aangezien verkopers hun commissie ontvangen uit een deal die wordt afgetrokken van de winst van één of beide kanten van de deal, waarom beschouwt u hem/haar dan niet als “onnodig”?U zou het harde werk van een verkoper waarderen, zijn kennis van het onderwerp en zijn professionaliteit om een ​​probleem voor u op te lossen, en u accepteert volkomen dat hoe beter hij u van dienst is, hoe meer zijn bedrijf hem zou moeten belonen voor zijn uitstekende werk.

En het verhaal gaat verder.Nu gaat het zo goed met de verkoper dat hij besloot zijn bedrijf te starten en als zelfstandig ondernemer aan de slag te gaan.Voor de klant blijft alles hetzelfde, maar hij wordt nu een echte tussenpersoon.Hij heeft geen commissie meer van zijn baas.In plaats daarvan heeft hij geprofiteerd van het prijsverschil tussen fabriek en klant.Ga jij je als klant ongemakkelijk voelen, ook al biedt hij dezelfde prijs voor hetzelfde product en waarschijnlijk nog betere service?Deze vraag laat ik aan mijn lezer over.

Ja, tussenpersonen kunnen vele vormen aannemenen ze zijn niet allemaal schadelijk.Back naar het geval van mijn preIn het vorige artikel heeft de oude Japanse man daadwerkelijk bijgedragen aan het succes van het project.Hij begreep de eisen van de eindklant heel goed. Hij gaf zijn advies, besteedde aandacht aan elk klein detail en bevorderde de relatie tussen beide partijen.We kunnen natuurlijk ook zonder hem overleven.Door hem in het midden te hebben, besparen we echter veel energie en risico.Hetzelfde geldt voor de eindklant, die minimale ervaring had met het werken met een leverancier uit China.Hij demonstreerde zijn waarde voor ons en verdiende ons respect, en uiteraard ook winst.

Wat is de conclusie van het verhaal? Middleman is goed?Nee, dat bedoel ik niet.Ik zou eerder willen concluderen dat, in plaats van zich af te vragen of uw leverancier een tussenpersoon is of niet, zijn/haar waarde in twijfel wordt getrokken.Wat hij doet, hoe hij wordt beloond, zijn vaardigheden en bijdrage, enzovoort.Als sourcingprofessional zou ik met een tussenpersoon kunnen leven, maar zorg ervoor dat hij hard genoeg werkt om zijn plek te verdienen.Het aanhouden van een goede tussenpersoon is een slimmere keuze dan het hebben van onbekwaam personeel.